Een dagje geluk in de tuk-tuk
Dit bordje staat op het houten bankje in onze voortuin. Op zich is het geen bijzonder bordje. Het is gemaakt van leisteen, beplakt met een afbeelding van klaprozen en de tekst 'ik ben in de tuin'. Hoe bijzonder is dat bordje, dat in de loop van de jaren is verbleekt? Best bijzonder, want er zit een heel verhaal achter. In 2011 won mijn moeder een prijs met haar slogan een dagje geluk in de tuk-tuk en mocht ze een dagje weg met dit bijzondere vervoermiddel. Zij nodigde mij uit om mee te gaan en dat deed ik uiteraard, want wie wil nou geen dagje in een tuk-tuk doorbrengen. Het voertuig stond in Ommen en ik moest de eigenaar van de tuk-tuk laten zien dat ik het voertuig kon besturen. Na een paar korte tips mocht ik het oefencircuit op en reed gierend van de lach over de parkeerplaats in Ommen, volgde nauwgezet de pionnen en slalomde dat het een lieve lust was. Mijn moeder stond naar me te zwaaien alsof ik moest afzwemmen en liet me weten dat ik het heel goed had gedaan...