Mijn mijmeringen

Een vriend zoek je uit. En de rest van zijn familie krijg je erbij.  Ik leerde mijn lange, grote vriend D. kennen in 2001 en we kregen een relatie in de lente van 2002.   Zijn broers en zussen, leerde ik één voor één kennen. Zo ook zijn zus Ankie. Haar kledingstijl? Vrouwelijk! Ze hield van roze en/of paarse kleding, al dan niet met ruches. Haar haar had ze het liefst opgestoken met clipjes en frutsels. Ze was verrukt over haar zwarte laarsjes, met roze binnenvoering en hoge hakken. En ze kon er nog op lopen ook! Ze droeg graag ringen, kettinkjes en armbanden. Een vrouwelijke vrouw.  We hebben samen veel koffie gedronken, in de woonkamer of in haar tuintje, en ik moest menig keer een bakkie koffie voor haar zetten met veel room en suiker. “En haal je ook iets voor jezelf?”, vroeg ze er dan bij. En dan lette ze erop dat ik wel voldoende koffie of cassis dronk.  Als ik ‘s avonds bij haar langs ging, dan belde D. me wel eens op: “waar of ik bleef?”. Da...

Op een zonnige, warme zondag kwam 'Lunar Corvedale Feline Fantasy', oftewel Dale, ons huis binnengewandeld. Hij had zijn komst telefonisch laten aankondigen, zodat wij, zijn persoonlijke blikopeners, wat praktische voorbereidingen konden treffen. Zie ook het verhaal bijzondere valentijn . Bij ons aangekomen, hupte hij elegant uit zijn reismand, keek om zich heen, en ging op onderzoek uit. Onze drie andere katten zaten op de trap toe te kijken, hoe Dale hún huis en hún spullen aan het besnuffelen was. Boris wist niet goed wat te doen. Na vijf minuten peinzen, liep hij kordaat op de nieuwkomer af. Dale was in het geheel niet onder de indruk van de grote grijze kater voor hem, en liep achteloos langs hem heen. Hij had zijn zinnen gezet op een groot rood kussen. Boris bekeek het tafereel met enige twijfel. "Wat nu te doen?", zag je hem denken. De tweede keer dat Dale langs hem liep, gaf Boris hem drie petsen op de kop. En daarmee had Boris de verhoudingen aangegeven: ...

Dit verhaal is door D. geschreven.  Dit verhaal begint op het Ile de Ré, een eiland voor de kust van Frankrijk, waar ik samen met Renée in 2006 op vakantie was. Tijdens zo’n vakantie heb je het over van alles en nog wat. En toen kwam dus ook het onderwerp huisdieren aan de orde. Op dat moment waren wij echte hondenliefhebbers. Maar ja, allebei werkten wij fulltime en dan kan je dus niet echt genoeg aandacht aan je hond schenken. Wat dan? Dan kom je al gauw uit bij katten. Maar dan wel stevige katten, waar je ook een beetje mee kan stoeien en ravotten (vond ik). Josephine Heel toevallig had Renée twee collega’s, die een Maine Coon als kat hadden. Na de eerste kennismaking, waren we meteen verkocht. De kater, die we als eerste bezochten, was weliswaar zeer indrukwekkend, maar tegelijkertijd een grote lieverd. Van haar andere collega kregen we het adres van de cattery, waar zij haar poes vandaan had. En laat die nu toevallig twee kittens hebben. Dat werd dus op bezoek b...