Mijn mijmeringen

Vanavond zag ik op internet een video van golden retriever pups van 7 weken, die voor het eerst een bad nemen. De pups zien er nog zo mollig en onbeholpen uit. De bewegingen zijn koddig en vertederend. Terwijl ik de video bekeek, zag ik er het volgende verhaal in. Vandaag is het zover. De Butternutgoldens mogen naar buiten. Opgewonden en blij lopen ze van hun oude, vertrouwde huis met hun baasje naar buiten. De wijde wereld in. Ze hebben geen idee hoe het er dáár uitziet. Met z'n zevenen lopen ze over het groene grasveld, de heuvel af. De dapperste, ik noem hem in dit verhaal Nero, loopt met zijn poten in het natte zand. Zijn neus vertelt hem dat hier iets heel spannends te beleven was."Kom kijken, kom kijken", roept hij naar zijn broertjes en zusjes. "Dat is een raar gevoel aan mijn poten", mompelt hij, terwijl hij zijn poten in het natte zand beweegt.  Hij kijkt naar het vreemde oppervlak dat zich voor hem bevindt. Hij ziet rare figuren en besluit ...

Laatst ontving ik een mailbericht van H. Ze was voor Sinterklaas aan het grasduinen geweest op internet. Toen ik het mailtje opende, kwam ik deze afbeelding tegen met de begeleidende tekst: een l uxe slaapbank van zacht pluche waar je kat heerlijk kan wegdromen. Het grappige is dat onze katten geen enkele voorkeur hebben waar ze op liggen of zitten. Het ligmeubel mag een chique sofa zijn, die bekleed is met zijde of katoen, maar het mag ook een kartonnen doos zijn, waar de chinees de bakjes voor de Indonesische rijsttafel in heeft gestopt. Hoe groot of hoe klein de ligmeubels ook zijn, onze katten inspecteren alles! Ze snuffelen of er nog leuke speeltjes aan het meubel hangen, of in de doos zitten, zoals elastiekjes, tie wraps of een prop kranten. Menig keer zagen wij een doos voorbij schuifelen. In de meeste gevallen had Tup, met op zijn kop de doos, de benen genomen. Zie ook voorliefde voor dozen (1) .  Elke avond worden hun wollen mandjes onder handen (lees 'poten') ...

Op mijn kalender heb ik de volgende feestdagen afgestreept: Halloween en Sint Maarten. Vooral bij deze laatste hebben kinderen van alle leeftijden hun slag geslagen en genieten nu, een dag later, van het vele snoep, chocola, mandarijnen en tandenborstels die ze van hun buurtgenoten hebben ontvangen, na het zingen van een vrolijk liedje. Niet ieder kind is geschikt voor het zangkoor. Zo hoorde ik mijn driejarig neefje het hoogste lied brullen, waarbij hij de klemtoon op de ááá' legde als "... Sint Mááááááárten ....". Zijn broer en diens vriendje fungeerde als achtergrondkoor. Erg leuk om te horen. En binnenkort mag Sinterklaas zijn intrede doen. Aankomende zaterdag is het zover. Samen met honderden Zwarte Pieten arriveert hij in elk dorp en elke stad in Nederland. Het vervoersmiddel kan variëren, maar elk voertuig is afgeladen met cadeautjes, pepernoten en chocoladeletters. Ondertussen vullen de kinderen hun verlanglijstjes of ze vertellen welke cadeautjes z...