Zwemmen ... wat is dat?

Vanavond zag ik op internet een video van golden retriever pups van 7 weken, die voor het eerst een bad nemen. De pups zien er nog zo mollig en onbeholpen uit. De bewegingen zijn koddig en vertederend. Terwijl ik de video bekeek, zag ik er het volgende verhaal in.


Vandaag is het zover. De Butternutgoldens mogen naar buiten. Opgewonden en blij lopen ze van hun oude, vertrouwde huis met hun baasje naar buiten. De wijde wereld in. Ze hebben geen idee hoe het er dáár uitziet. Met z'n zevenen lopen ze over het groene grasveld, de heuvel af. De dapperste, ik noem hem in dit verhaal Nero, loopt met zijn poten in het natte zand. Zijn neus vertelt hem dat hier iets heel spannends te beleven was."Kom kijken, kom kijken", roept hij naar zijn broertjes en zusjes. "Dat is een raar gevoel aan mijn poten", mompelt hij, terwijl hij zijn poten in het natte zand beweegt. 

Hij kijkt naar het vreemde oppervlak dat zich voor hem bevindt. Hij ziet rare figuren en besluit te blaffen; je weet tenslotte niet wat dat is. Opeens hoort hij zijn baasje roepen. "Kom maar Nero!". Achter zich hoort hij het zachte geblaf van zijn zusje: "Oeh, dit is spannend. Durf jij nog verder te gaan?" 

 Nero twijfelt: zal hij het doen?
En dan huppelt Nero, vastbesloten, naar zijn baasje, die verderop staat. Zijn poten voelen vreemd aan. Alsof hij in een bak met drinkwater staat. Dan realiseert hij zich dat deze bak veel groter is dan thuis! Hij blaft opgewonden. "Dit is leuk! Komen jullie ook?". 

De rest van zijn familie volgt al snel. Onder luid gegiechel lopen ze het water in, en drinken onder luid gesmak, van het water. 

Zijn baasje staat verderop. "Kom maar Nero!", roept hij. "Kom maar naar me toe zwemmen!". Nero kijkt verbaasd om zich heen. "Wat is zwemmen?", vraagt hij zich in stilte af, terwijl hij door het water loopt. Opeens weet hij het. "Ik ben aan het zwemmen", roept hij. De rest van zijn familie staat besluiteloos in het water. Ze vinden hem ongelooflijk stoer. 
"Ik kom eraan baas", piept hij, want hij heeft wat waterdruppels in zijn neus gekregen. 


De video eindigt bij deze laatste zin. 

 Ben je benieuwd geworden? Klik op zwemmende puppies. Meer informatie kan je opvragen bij Butternutgoldens.



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Friemeltje, Kwakje en de jagende register-accountant

Afbeelding
Deze figuren kwamen tot leven in de voorstelling van Purper. Voor degene die hier niet mee bekend is: Purper is een cabaretgroep waarin o.a. Erik Brey, Alfred van de Heuvel en Frans Mulder gespeeld hebben. En déze drie heren hebben in 1996 de bovengenoemde sketch gespeeld.  Verkleed als kabouters speelde ze een hilarische scene waar ik vandaag weer even aan terugdacht: Kwakje stelt met een heel hoog stemmetje de meest vreemde vragen en verslikt zich in lastige woorden zoals 'macrobiotisch' en 'vegetarisch'. Nadat hij een minuut de meest vreemde kreten heeft gestameld zegt hij uiteindelijk 'hallo!' De jagende register-accountant is een stoere man die, door de vragen van Friemeltje en Kwakje, wat onzeker wordt. Hij loopt over het toneel en zorgt voor opschudding door eenden uit de lucht te schieten. Dit tot groot verdriet van Kwakje. Aldus een hele korte samenvatting van een 9-minuten durende sketch. En waarom ik hier nu aan denk? Heel eenvoudig. Si...
Meer lezen

De boe-vis

Afbeelding
Iedereen kent wel iemand, die van vissen houdt. 's Ochtends vroeg worden de broodtrommels en warme koffie in de auto gezet. De attributen om het vissen mogelijk te maken, zijn de avond ervoor al zorgvuldig in de achterbak gelegd, evenals de klapstoeltjes en regenjassen. Eenmaal aangekomen, gaan de mannen (ik ken eigenlijk geen vrouwen die vissen of hebben gevist) aan het meer of aan een grote vijver zitten, in de hoop iets te vangen. Urenlang kijken ze naar hun dobbertje. Soms worden ze gestoord door een groepje eenden. Die eenden doen dat niet voor niks, maar dát weten de vissers niet. Waarom dit zo is, komt voort uit een oude overlevering, die ik ooit heb opgetekend.    I In het bos was het een drukke bedoening. Vogels vlogen af en aan met takjes, mos en gras in hun snavels. Zwaluwen vlogen in de lucht en hapten naar de vliegjes. Verderop waren er drie honden met elkaar aan het spelen. Ik liep verder het bos in en zag een grote vijver. Omdat het erg warm was, lag er een ...
Meer lezen

Kwal!

Afbeelding
Ik ben benieuwd wat je dacht, toen je de titel van deze blog las? Dat het een verhaal zou zijn over zeer vervelende, zeurende, altijd mopperende mensen? Over mensen die het met iedereen eens zijn, ook wel slijmballen genoemd? Of dacht je aan de bewoners in de Noordzee?  Als ik aan kwallen denk, dan denk ik aan de vakanties, die ik met mijn ouders, broer en zus doorbracht in Zeeland. We kampeerden op een boerderij en hielpen mee met het oogsten van uien. Zus en ik fietsten regelmatig naar het nabijgelegen dorp om een softijsje te halen. En altijd hadden we wind tegen! We douchten onder een, door mijn vader zelf gemaakte, buitendouche, waar het water werd verwarmd door de zon en dan konden we, zonder gillen, het zoute zeewater van onze lijven spoelen. Ik denk ook aan lezen en spelen en aan turnen op het strand. We bouwden zandkastelen, waarvan we hoopten dat die bestand zouden zijn tegen de vloed. Om de golfslag te breken hadden we de muren verstevigd en grote grachten gegr...
Meer lezen