Een nieuwe (tijdelijke) tuingenoot

In het verhaal de jacht is begonnen, heb ik je voorgesteld aan een koolmees. Voor degene die hem niet kennen: in de afgelopen week hield Kobus een boze preek over het, in zijn ogen, foute gedrag van onze katten. Niet dat onze katten zich daar iets van aan hebben getrokken, maar toch. Kobus had zijn punt gemaakt en sindsdien vliegt hij af en aan in onze tuin. 

Terwijl ik vrijdagmiddag met buurvrouw A. in de tuin zat, zag ik Kobus in een struik in de tuin zitten, terwijl hij moeiteloos van de ene tak naar de andere tak hipte. Na enkele omzwervingen, vloog hij in één van de nestkastjes, die wij aan de wand hebben bevestigd. Met enige verbazing, staarde ik naar de vliegende capriolen van onze nieuwe, tijdelijke tuingenoot, en bedacht me dat het nog een heel gedoe is om zo'n kastje in te vliegen, en vervolgens op het nestje te zitten. Hoe zou hij dat doen?

Kobus zal met een gewone snelheid naar het nestkastje vliegen. Op het moment dat zijn snaveltje zich in de nestkast-opening bevindt, zal hij zijn vleugels tegen zijn lijfje moeten vouwen, zodat hij vaart mindert, omdat hij anders tegen de achterzijde van het kastje vliegt, en de opening niet groot genoeg is voor uitgespreide vleugels. En dan moet hij er óók nog voor zorgen dat hij bedaard en rustig op het nest landt, terwijl hij zich naar beneden laat vallen. Vol bewondering kijk ik naar Kobus, die weer uit het nestkastje is geklommen en de tuin in vliegt. Op zoek naar wormpjes of andere lekkernijen voor zijn gezin. 

Ik heb het donkere vermoeden dat onze katten overlegd hebben wie, waar gaat zitten, wanneer en hoelang.D. en ik hebben afgesproken dat wij vanavond onze, tijdelijke, tuingenoten goed in de gaten houden, maar of dat zin heeft?