Sta eens stil bij ....

Heb je wel eens goed naar een olifantenjong gekeken? Naar het moment dat hij zijn eerste stapjes, nou ja, zeg maar stappen, op het warme zand zet? Het moment dat hij opeens tot de conclusie komt dat hij een heel handig instrument tot zijn beschikking heeft, dat door mensen 'slurf' genoemd wordt? Dat er in die slurf 40.000 spieren zitten? Dat je met die slurf leuke dingen kunt doen zoals water drinken, je tantes en ooms nat spetteren, een stofbad nemen, er mee eten én lawaai maken? Een slurf blijkt een veelzijdig lichaamsdeel te zijn. Wist je dat dit jonge beestje over een paar jaar het indrukwekkend gewicht van 3000 à 4000 kilogram schoon aan de haak heeft, mits hij elke dag zo'n 200 kilo voedsel nuttigt? Dat deze Aziatische olifant dan de indrukwekkende hoogte van 2,5 - 3 meter heeft bereikt en uittorent boven jou en mij? Dat dit grote zware dier een gevoelig typetje is en 50 - 70 jaren oud kan worden?

 Ik was me hier eigenlijk niet zo bewust van, totdat ik deze foto tegenkwam en informatie over hem ging opzoeken op internet. Al surfend kwam ik in Saint Louis Zoo in de Verenigde Staten uit. Via YouTube zag ik de eerste stapjes van de 1 maand oude Priya. Geen hij, maar een zij. Verlegen door alle aandacht van de omstanders, loopt ze achter haar moeder aan. Op een gegeven moment lijkt het alsof ze aan het dansen is. Het haar (dat straks uitvalt) waait in de warme wind, haar slurfje bungelt tussen haar voorpoten en ze plaatst de ene poot voor de andere. 

 Die komt er wel. 

Deze foto heb ik gevonden op https://www.pinterest.com/macaulaylibrary/we-mammals-too/

Het filmpje is te bekijken op https://www.youtube.com/watch?v=arD52KN-6RM

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Friemeltje, Kwakje en de jagende register-accountant

Afbeelding
Deze figuren kwamen tot leven in de voorstelling van Purper. Voor degene die hier niet mee bekend is: Purper is een cabaretgroep waarin o.a. Erik Brey, Alfred van de Heuvel en Frans Mulder gespeeld hebben. En déze drie heren hebben in 1996 de bovengenoemde sketch gespeeld.  Verkleed als kabouters speelde ze een hilarische scene waar ik vandaag weer even aan terugdacht: Kwakje stelt met een heel hoog stemmetje de meest vreemde vragen en verslikt zich in lastige woorden zoals 'macrobiotisch' en 'vegetarisch'. Nadat hij een minuut de meest vreemde kreten heeft gestameld zegt hij uiteindelijk 'hallo!' De jagende register-accountant is een stoere man die, door de vragen van Friemeltje en Kwakje, wat onzeker wordt. Hij loopt over het toneel en zorgt voor opschudding door eenden uit de lucht te schieten. Dit tot groot verdriet van Kwakje. Aldus een hele korte samenvatting van een 9-minuten durende sketch. En waarom ik hier nu aan denk? Heel eenvoudig. Si...
Meer lezen

De boe-vis

Afbeelding
Iedereen kent wel iemand, die van vissen houdt. 's Ochtends vroeg worden de broodtrommels en warme koffie in de auto gezet. De attributen om het vissen mogelijk te maken, zijn de avond ervoor al zorgvuldig in de achterbak gelegd, evenals de klapstoeltjes en regenjassen. Eenmaal aangekomen, gaan de mannen (ik ken eigenlijk geen vrouwen die vissen of hebben gevist) aan het meer of aan een grote vijver zitten, in de hoop iets te vangen. Urenlang kijken ze naar hun dobbertje. Soms worden ze gestoord door een groepje eenden. Die eenden doen dat niet voor niks, maar dát weten de vissers niet. Waarom dit zo is, komt voort uit een oude overlevering, die ik ooit heb opgetekend.    I In het bos was het een drukke bedoening. Vogels vlogen af en aan met takjes, mos en gras in hun snavels. Zwaluwen vlogen in de lucht en hapten naar de vliegjes. Verderop waren er drie honden met elkaar aan het spelen. Ik liep verder het bos in en zag een grote vijver. Omdat het erg warm was, lag er een ...
Meer lezen

Kwal!

Afbeelding
Ik ben benieuwd wat je dacht, toen je de titel van deze blog las? Dat het een verhaal zou zijn over zeer vervelende, zeurende, altijd mopperende mensen? Over mensen die het met iedereen eens zijn, ook wel slijmballen genoemd? Of dacht je aan de bewoners in de Noordzee?  Als ik aan kwallen denk, dan denk ik aan de vakanties, die ik met mijn ouders, broer en zus doorbracht in Zeeland. We kampeerden op een boerderij en hielpen mee met het oogsten van uien. Zus en ik fietsten regelmatig naar het nabijgelegen dorp om een softijsje te halen. En altijd hadden we wind tegen! We douchten onder een, door mijn vader zelf gemaakte, buitendouche, waar het water werd verwarmd door de zon en dan konden we, zonder gillen, het zoute zeewater van onze lijven spoelen. Ik denk ook aan lezen en spelen en aan turnen op het strand. We bouwden zandkastelen, waarvan we hoopten dat die bestand zouden zijn tegen de vloed. Om de golfslag te breken hadden we de muren verstevigd en grote grachten gegr...
Meer lezen