Kapper-perikelen
Nu kun je de gesprekken bij de kapper indelen in twee categorieën: over feesten, huwelijken, gezellige bijeenkomsten, gesprekken met (klein)kinderen en andere avonturen of je luistert naar klachten die gaan over het slechte weer, belabberde gezondheid, irritante omgeving, lawaaierige buren, onverschillige echtgenoten en andere, zeer vervelende mensen. Mijn buurvrouw behoorde overduidelijk tot de eerste categorie. Inmiddels zat ik weer rechtop, met een handdoek om het hoofd gewikkeld, te wachten op de volgende handeling, en luisterde ik naar het gesprek, dat zij voerde met háár kapper:
"Ik ben met mijn kleinzoon naar Den Haag geweest. Hij is op zo'n leeftijd gekomen, dat ik niet meer weet, wat ik hem voor zijn verjaardag moet geven. Hij is al acht! En dan is een dagje uit een goed idee. Hij vond Panorama Mesdag indrukwekkend, weet je", zei ze, terwijl ze me met twinkelende ogen aankeek. "We waren alleen nogal laat terug. Er werd aan het spoor gewerkt en we moesten omrijden via Utrecht. Daar kregen we te horen, dat we de reis per bus moesten vervolgen". Ze hield even stil en keek op haar smartphone. Ik wachtte op de rest van het verhaal en verwachtte eerlijk gezegd, dat zowel zij als haar kleinzoon, flink chagrijnig op de plek van bestemming waren aangekomen. Maar nee, dat was niet het geval. "Mijn kleinzoon vond de NS wel tof: 'dat ze zomaar bussen laten rijden oma!'. Hij vond het leuk om met de bus naar huis te rijden. Gelukkig heb ik altijd een zakje met snoep bij me, want je weet maar nooit wat er gebeurd". Ze keek me glimlachend aan. "Mijn kleinzoon vroeg of hij het snoep mocht delen met de andere mensen in de bus. Nou, dat vond ik natuurlijk geen probleem; hij had namelijk een paar leuke meisjes in de bus zien zitten. Iedereen was het er over eens: net een schoolreisje!".
Nadat ze de laatste details had gedeeld over het avontuur met haar kleinzoon, liep ze naar de kappersstoel. Ze nam een slokje van haar koffie, keek opgewekt in de spiegel, en vertelde hoe ze haar kapsel dit keer wilde hebben. Ik was aangenaam verrast door deze zelfstandige, vrolijke en opgewekte dame. Blijkbaar biedt de vertraging op het spoor, ook voordelen: een onverwachts avontuur in de bus, op schoolreisje.
De volgende keer dat ik met de trein ga, en er is oponthoud, dan zal ik aan deze dame denken. En ik neem me één ding voor: een zakje snoep hoort bij een treinreis. Je weet tenslotte maar nooit!
