De beste wensen!
"Zo! En nu weer over naar de orde van de dag", is vandaag een veel gehoorde uitspraak. En eerlijk gezegd vind ik dat erg jammer. De afgelopen weken vond ik uitermate gezellig en iets burgerlijks hebben. Ik neem je daarom even mee naar december vorig jaar.
Sinterklaas, Amerigo en de stroopwafel-, roetveeg-, kleur- en zwartepieten konden hun weg vanuit het warme Spanje naar de binnenlanden van Nederland prima vinden. Ruim voor 5 december zetten zij voet aan wal in Meppel en hebben ze vele kinderen (en volwassenen) van marsepein, pepernoten, banketletters, chocoladeletters en talrijke cadeautjes voorzien. Daarna kwam zijn collega aangevlogen in een prachtig versierde arrenslee, voortgetrokken door rendieren. Hoe zijn elven hier zijn gekomen, dat weet ik niet. Maar ook zij hebben de talloze mensen voorzien van presentjes en zuurstokken. De Top 2000 kende een nieuwe nummer 1. Dit keer geen Bohemian Rapsody, maar John Lennon met het prachtige, nog steeds actuele, 'Imagine' (zie Muzikale vertolking in Parijs). Lichtsnoeren hingen op allerlei plekken in en rondom de huizen, kerstbomen werden versierd met kerstballen en slingers in uiteenlopende kleuren. In menig tuincentra stonden mensen zich te vergapen aan de nieuwste trends en je zag ze overleggen: "zullen we dit keer eens iets geks doen en voor een blauwe / rode / gele / oranje of gele uitvoering gaan?"
Er werd ook gestressed, dat is een feit. Want hoe zorg je ervoor dat je een ontspannen 1ste en 2de kerstdag hebt, maar er tegelijkertijd wel voor zorgt dat het 5-gangen diner op tijd, warm en in de juiste volgorde wordt geserveerd én oom Joep niet te veel glühwein drinkt? Hoe zorg je ervoor dat het lekker en luxueus is en dat er ook nog een beetje gezonde dingen worden gegeten? Om inspiratie op te doen, hoefde je alleen maar internet af te struinen of de tijdschriften door te bladeren. Ze waren voorzien van uiteenlopende kerstmenu's en werden begeleid door prachtige foto's van de gerechten. Alleen al bij het bekijken van de recepten, gingen mijn speekselklieren enthousiast aan de slag.
Er waren veel files. Niet op de snelwegen, maar voor de verkooppunten van vuurwerk in Nederland en Duitsland. Siervuurwerk en donderknallen werden per kilo ingeslagen. Wist je dat carbidschieten weer hip is? Voor de niet-plattelanders worden gebruiksaanwijzingen uitgedeeld. Het is namelijk niet zonder risico. Voordat je het weet krijg je letterlijk het deksel op de neus. Lees maar eens mee: '..... wij adviseren altijd om een stalen melkbus te gebruiken ....... De bodem van de melkbus dient te ze zijn voorzien van een 6 mm gaatje ten behoeve voor de ontsteking. Gebruik nooit een aluminium melkbus voor het carbid schieten. Een melkbus mag best roestig zijn, maar absoluut niet doorgeroest. Is uw melkbus roestig en twijfelt u aan de sterkte van de melkbus, sla dan een aantal keren met een moker op de bodem en op de zijkanten van de melkbus. Zolang u niet door de melkbus heen slaat, is uw melkbus geschikt voor het carbid schieten ...... Bij de meeste ongevallen werd gebruik gemaakt van een melkbusdeksel. Wij raden daarom aan om gebruik te maken van een voetbal of (kuil)plastic. Het is een stuk veiliger en het geeft dezelfde harde knal als een melkbusdeksel! Per schot hebt u ongeveer 30 ml tot 50 ml schoon (sloot)water nodig. Gebruik nooit teveel water, verbruik liever te weinig dan teveel! ......'.
Last but not least: de uitslagen in de oliebollentest zorgden voor enorme files bij de kramen in Maarssen, Spijkenisse en Tiel. Mensen stonden urenlang in de rij om flink in te slaan bij de beste oliebollenbakkers van Nederland. De wachttijd werd zonder morren doorgebracht, want de beloning was uitermate smaakvol. De testresultaten van mijn oliebollen stonden er niet tussen, maar als ik de oliebolleneters mag geloven, waren ze ook dit jaar weer erg lekker. De tafel zat vol met familie, vrienden en buren. Er werd kwistig gebruik gemaakt van de poedersuiker; het had iets mysterieus.
En nu zijn de feestdagen weer achter de rug. De kerstbomen zijn afgetuigd en worden in de kliko's geduwd of op straat gegooid. De lichtslingers zijn weer opgeborgen in dozen evenals de kaarsen en waxinelichtjes: over 11 maanden zijn ze als eerste aan de beurt. Geen muziekuitvoeringen meer, geen bezoekjes van buitenlandse gasten (Sint en de Kerstman), geen uitgebreide on-Nederlandse maaltijden, maar gewoon weer naar school en naar het werk. Over dus tot de orde van de dag.
En met deze laatste heb ik een beetje moeite. Waarom moet iedereen overgaan tot de orde van de dag? Waarom kan de sfeer van december niet meegenomen worden naar januari en februari? Deze maanden kenmerken zich door lange nachten en korte dagen. Door sneeuw, vorst en ijzel. Door zakelijkheid en doe-maar-gewoon-mentaliteit. Juist in januari en februari kan je wel wat 'decembersfeer' gebruiken, lekker lachen, een saamhorigheidsgevoel ervaren, samen aftellen, proosten op het leven enzovoorts.
Ik heb me dan ook voorgenomen om de kerstboom tot en met 29 februari te laten staan, elke dag een stukje chocolade te eten (uit mijn immense voorraad chocoladeletters en kerstkransjes), elke avond een kerstliedje te beluisteren (bij voorkeur in de uitvoering van Frank Sinatra, Bing Crosby en Laura Fygi) en elk weekend een kerstfilm te zien (er zijn meerdere Scrooge-films gemaakt). Waarom niet?
Ik zal mijn voorstel vanavond in de kattengroep gooien, in de hoop dat zij nog twee maanden langer met een plastic herten-gewei op hun kopje willen rondlopen. Ze schijnen het wel grappig te vinden. En wat D. ervan vindt? Je leest het in de volgende blog wel. De blog van 29 februari waarin de champagne wordt ontkurkt, de oliebollen worden genuttigd (dit keer niet zelf gemaakt, maar zelf gekocht) en we sterretjes afsteken in de achtertuin.
Ik ben niet zo creatief. Daarom heb ik de afbeeldingen van internet gehaald. De afbeelding met 2015 is afkomstig van jaaroverzicht sknwk. Het jaartal 2016 van scbewindvoeringen.
Er werd ook gestressed, dat is een feit. Want hoe zorg je ervoor dat je een ontspannen 1ste en 2de kerstdag hebt, maar er tegelijkertijd wel voor zorgt dat het 5-gangen diner op tijd, warm en in de juiste volgorde wordt geserveerd én oom Joep niet te veel glühwein drinkt? Hoe zorg je ervoor dat het lekker en luxueus is en dat er ook nog een beetje gezonde dingen worden gegeten? Om inspiratie op te doen, hoefde je alleen maar internet af te struinen of de tijdschriften door te bladeren. Ze waren voorzien van uiteenlopende kerstmenu's en werden begeleid door prachtige foto's van de gerechten. Alleen al bij het bekijken van de recepten, gingen mijn speekselklieren enthousiast aan de slag.
Er waren veel files. Niet op de snelwegen, maar voor de verkooppunten van vuurwerk in Nederland en Duitsland. Siervuurwerk en donderknallen werden per kilo ingeslagen. Wist je dat carbidschieten weer hip is? Voor de niet-plattelanders worden gebruiksaanwijzingen uitgedeeld. Het is namelijk niet zonder risico. Voordat je het weet krijg je letterlijk het deksel op de neus. Lees maar eens mee: '..... wij adviseren altijd om een stalen melkbus te gebruiken ....... De bodem van de melkbus dient te ze zijn voorzien van een 6 mm gaatje ten behoeve voor de ontsteking. Gebruik nooit een aluminium melkbus voor het carbid schieten. Een melkbus mag best roestig zijn, maar absoluut niet doorgeroest. Is uw melkbus roestig en twijfelt u aan de sterkte van de melkbus, sla dan een aantal keren met een moker op de bodem en op de zijkanten van de melkbus. Zolang u niet door de melkbus heen slaat, is uw melkbus geschikt voor het carbid schieten ...... Bij de meeste ongevallen werd gebruik gemaakt van een melkbusdeksel. Wij raden daarom aan om gebruik te maken van een voetbal of (kuil)plastic. Het is een stuk veiliger en het geeft dezelfde harde knal als een melkbusdeksel! Per schot hebt u ongeveer 30 ml tot 50 ml schoon (sloot)water nodig. Gebruik nooit teveel water, verbruik liever te weinig dan teveel! ......'.
Last but not least: de uitslagen in de oliebollentest zorgden voor enorme files bij de kramen in Maarssen, Spijkenisse en Tiel. Mensen stonden urenlang in de rij om flink in te slaan bij de beste oliebollenbakkers van Nederland. De wachttijd werd zonder morren doorgebracht, want de beloning was uitermate smaakvol. De testresultaten van mijn oliebollen stonden er niet tussen, maar als ik de oliebolleneters mag geloven, waren ze ook dit jaar weer erg lekker. De tafel zat vol met familie, vrienden en buren. Er werd kwistig gebruik gemaakt van de poedersuiker; het had iets mysterieus.
En nu zijn de feestdagen weer achter de rug. De kerstbomen zijn afgetuigd en worden in de kliko's geduwd of op straat gegooid. De lichtslingers zijn weer opgeborgen in dozen evenals de kaarsen en waxinelichtjes: over 11 maanden zijn ze als eerste aan de beurt. Geen muziekuitvoeringen meer, geen bezoekjes van buitenlandse gasten (Sint en de Kerstman), geen uitgebreide on-Nederlandse maaltijden, maar gewoon weer naar school en naar het werk. Over dus tot de orde van de dag.
En met deze laatste heb ik een beetje moeite. Waarom moet iedereen overgaan tot de orde van de dag? Waarom kan de sfeer van december niet meegenomen worden naar januari en februari? Deze maanden kenmerken zich door lange nachten en korte dagen. Door sneeuw, vorst en ijzel. Door zakelijkheid en doe-maar-gewoon-mentaliteit. Juist in januari en februari kan je wel wat 'decembersfeer' gebruiken, lekker lachen, een saamhorigheidsgevoel ervaren, samen aftellen, proosten op het leven enzovoorts.
Ik heb me dan ook voorgenomen om de kerstboom tot en met 29 februari te laten staan, elke dag een stukje chocolade te eten (uit mijn immense voorraad chocoladeletters en kerstkransjes), elke avond een kerstliedje te beluisteren (bij voorkeur in de uitvoering van Frank Sinatra, Bing Crosby en Laura Fygi) en elk weekend een kerstfilm te zien (er zijn meerdere Scrooge-films gemaakt). Waarom niet?
Ik zal mijn voorstel vanavond in de kattengroep gooien, in de hoop dat zij nog twee maanden langer met een plastic herten-gewei op hun kopje willen rondlopen. Ze schijnen het wel grappig te vinden. En wat D. ervan vindt? Je leest het in de volgende blog wel. De blog van 29 februari waarin de champagne wordt ontkurkt, de oliebollen worden genuttigd (dit keer niet zelf gemaakt, maar zelf gekocht) en we sterretjes afsteken in de achtertuin.
Ik ben niet zo creatief. Daarom heb ik de afbeeldingen van internet gehaald. De afbeelding met 2015 is afkomstig van jaaroverzicht sknwk. Het jaartal 2016 van scbewindvoeringen.
Reacties