Richtingsgevoel
In mijn blog compatibel heb ik geschreven over mijn nieuwe audio/navigatiesysteem. Met het idee dat de werking van het systeem niet moeilijk moest zijn, toog ik naar de auto en stelde opgewekt een route in. Geduldig volgde ik de instructies . "Ga nu rechts af" zei de stem. Ik keek naar een gebouw aan de rechterkant. Het leek me geen goed idee om deze instructie op te volgen. "Bij de rotonde de 3e afslag nemen" zei de stem terwijl ik mijn bestemming 300 meter terug aan de rechterkant gezien had.
Na een half uur zweten, mopperen en klagen, was mijn hoofd rood aangelopen, stond mijn haar rechtovereind en was ik een illusie armer. Was ik nu in één nacht dom geworden of was het navigatiesysteem niet goed ingesteld? Samen met D. reed ik de route opnieuw. Hij kwam tot het oordeel dat mijn hersens niet verschrompeld waren maar dat het systeem een merkwaardige wijze van routeaanduiding had. Het leek erop dat de auto achterwaarts naar de plaats van bestemming reed op de linkerzijde van de weg. De GPS interpreteerde de positie van de auto 300 meter verder dan de plek waar ik me bevond. Links was rechts en andersom. Vreemd!
Vier dagen later kwam de monteur langs. Nadat ik verteld had wat het probleem was, keek hij me met twinkelende ogen aan. Hij kon zijn oren niet geloven. Na 10 minuten rijden, had hij alle instellingen nagelopen en keek mij met gefronste wenkbrauwen aan. Twee koppen koffie later had de monteur het besturingsmechanisme via het stuur ontkoppeld en gekoppeld en was het probleem nog steeds niet verholpen. Uiteindelijk bleek het euvel bij een foutieve fabrieksmatige instelling te liggen. Nadat dit handmatig verholpen was, functioneerde het navigatiesysteem zoals het hoorde.
Een paar dagen later reed ik in een voor mij onbekende stad. Ik volgde de instructies gehoorzaam op en kwam warempel op de plaats van bestemming uit.
Als een systeem niet goed ingeregeld is, is het richtingsgevoel verdwenen. Maar ik heb hem weer!
Vier dagen later kwam de monteur langs. Nadat ik verteld had wat het probleem was, keek hij me met twinkelende ogen aan. Hij kon zijn oren niet geloven. Na 10 minuten rijden, had hij alle instellingen nagelopen en keek mij met gefronste wenkbrauwen aan. Twee koppen koffie later had de monteur het besturingsmechanisme via het stuur ontkoppeld en gekoppeld en was het probleem nog steeds niet verholpen. Uiteindelijk bleek het euvel bij een foutieve fabrieksmatige instelling te liggen. Nadat dit handmatig verholpen was, functioneerde het navigatiesysteem zoals het hoorde.
Een paar dagen later reed ik in een voor mij onbekende stad. Ik volgde de instructies gehoorzaam op en kwam warempel op de plaats van bestemming uit.
Als een systeem niet goed ingeregeld is, is het richtingsgevoel verdwenen. Maar ik heb hem weer!
