Harry de harige hommel


De lavendelstruiken in onze tuinen bloeien dat het een lieve lust is. De bloemenpracht is paars van kleur en ruikt geweldig lekker. Als één van onze katten langs de struiken draaft, holt, rent of wandelt, is de tuin gevuld met kalmerende lavendellucht. Zodra de katten tegelijkertijd hun gekke kwartiertje hebben, liggen D. en ik uitgestrekt in onze tuinstoelen. Hoezo heb je yoga nodig om te relaxen?

Voorgaande jaren werden de lavendelbloemen in onze tuin door talloze bijen en hommels bezocht. Het was een gezoem vanjewelste. Hele gesprekken voerden deze insecten terwijl ze zich tegoed deden aan het stuifmeel.  Een kleine impressie van de conversatie: 'zzzzz', 'zzzzzzzzzz', 'zz', 'zzzzzzzzzzzzzzzzzz' en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. De conversatie klonk anders als ik, te midden van deze insectenmassa, het onkruid verwijderde. Geïrriteerde tonen klonken in het bloemenveld, alsof ik me per direct moest verwijderen uit hun domein. Dat klonk als volgt: 'zz', 'zzz' met een afsluitend 'zzzzzz', vrij vertaald als 'en nu wegwezen!' Overigens ben ik nog nooit gestoken door één van de insecten. Onze kat Tup wel. Hij holde menig keer, als door een wesp gestoken, jammerend in het rond. De adrenaline gierde door zijn lijfje, terwijl hij de trappen op en af rende, drie rondjes door de tuin  draafde en uiteindelijk zielig mauwend in een hoekje van de kamer ging liggen, onderwijl het lichaamsdeel likkend waar de bij/hommel/wesp hem gestoken had. Nu, 4 jaar later, heeft hij in de gaten dat het niet handig is om een hommel te besluipen.

Onze jongste aanwinst, Babs, heeft nog geen weet van het insectenrijk. Vrolijk huppelt ze door de tuin. Ze verwondert zich over al die bloemenpracht (waar je zo lekker aan kunt snuffelen), de struiken (waar je je in kunt verstoppen) en de versierde lucht (de insecten). Ze draaft onvermoeibaar achter vlinders, libellen, vliegjes en mugjes aan. Als een steigerend paard mept ze alle beestjes uit de lucht en bekijkt haar prooi aandachtig: "is hij de moeite van het opeten waard?" hoor je haar denken.

Op dit moment hebben we veel minder hommels en bijen in de lavendelstruiken dan voorgaande jaren. Daarom kennen we de vaste bezoekers bij naam. Sinds enkele weken hebben we een charmante bezoeker. 

Ik noem hem Harry omdat hij nogal harig is. Harry vliegt gestaag van bloem naar bloem naar bloem naar bloem etc. Zachtjes brommend eet hij van het stuifmeel. Hij 'zzzzzt' niet naar mij, ook niet naar de katten. Babs houdt hem al enige tijd nauwlettend in de gaten maar ze heeft, gelukkig, nog geen aanstalten gemaakt om hem met een bezoek te vereren. De andere katten keuren Harry geen blik waardig. Zij weten wat het gevolg van een steek kan zijn: een dikke poot bijvoorbeeld.

Ik verlang terug naar de invasie van hommels en bijen. Het klonk altijd wel gezellig. Ik heb Harry al een paar keer voorgesteld dat hij zijn familie meeneemt tijdens het boodschappen doen. Mocht er toch een invasie plaatsvinden, dan weet ik één ding: ik spreek hommeltaal.

Populaire posts van deze blog

Friemeltje, Kwakje en de jagende register-accountant

De boe-vis

Kwal!