Mijn mijmeringen

Het is een dagelijks ritueel geworden. Zodra wij thuis zijn, en de deur van de woonkamer van het slot hebben gedaan, staan alle katten in de deuropening om naar buiten te gaan. Meestal kan er nog een beleefd "miauw' van af, of strijkt een kat zijn kop langs een onderbeen, maar daarna gaan ze los. Ze draven de tuin in en speuren deze af naar ongerechtigheden, vreemde bezoekers, andere planten, meubilair of nieuwe bezoekers. Alles wat anders is dan de vorige keer, wordt aan hun kritische neuzen onderworpen. Geduldig snuffelen ze (soms alle drie tegelijkertijd), aan het betreffende voorwerp. Als alle geuren opgesnoven zijn, rennen ze naar de schutting. Ook deze wordt vervolgens aan een grondig onderzoek onderworpen.  Maar wat zich daar bij de schutting afspeelt, is voor mij een raadsel. Kijken ze of de houten planken nog goed bevestigd zijn? Of willen ze door een kier in het hout naar de buren kijken? Zitten er achter de schutting beesten, die wij niet bij naam en toenaam kenne...

We zaten vrijdagmiddag een potje naar buiten te kijken; D. en ik. De verwarming stond aan en door het zonnetje, die uitbundig scheen , was het aangenaam warm binnen. De achtertuin was een caleidoscoop van de kleuren van de regenboog. Met name de tulpen sprongen in het oog. De bladeren toonden hun kleurenpracht aan de buitenwereld: roze, rood, wit, geel en paars, in alle kleurschakeringen die je je maar kunt voorstellen.  We liepen naar buiten en voelden de koude wind om ons hoofd waaien: was het echt nog maar een week geleden dat we gebarbecued hadden? De bomen in de tuin van onze buren waren klaar voor de lente. Alsof ze zich hadden opgetuigd voor deze speciale gelegenheid. Zoals mensen de kerstboom decoreren met lichtjes, kerstballen en slingers, zo was de natuur bezig om, bijvoorbeeld, de kastanjebomen op te tuigen. En dan kan het zo zijn, dat je je opeens bewust wordt van de grote dikke kaarsen in een kastanjeboom. De kaarsen blijven parmantig overeind staan en wiegen ru...

Ik was afgelopen zaterdag getuige van een trouwerij, of wat voor een ritueel er ook wordt uitgevoerd als een stel samen het leven in loopt, of in dit geval,  waggelt. Ik kan me zo voorstellen dat de bovenstaande uitspraak enigszins vreemd op je overkomt, als je de voorgeschiedenis niet kent. Ik doe een poging om het uit te leggen.  Ik bracht een bezoek aan de buitenplaats 'de Heiligenberg'. De heuvel die daar ligt, aan het oog onttrokken voor buitenstaanders, is ontstaan tijdens de laatste ijstijd, zo'n kleine 21.000 jaar geleden. De grond werd toen flink opgestuwd in de vorm van een 'berg'. Dat de berg heilig is, kwam door ene bisschop Ansfield van Utrecht, die het nodig vond, zo rond het jaar 1000, er een retraite-oord te stichten. Blijkbaar toen ook al nodig. Na 50 jaar besloot men echter, om de monniken over te brengen naar Utrecht en de Heiligenberg kreeg een andere bestemming. Kortom, een bijzondere plek die veel gebeurtenissen heeft gekend. In de buite...

Vorig jaar heb ik in menig verhaal de koude en natte voorjaarsomstandigheden beschreven. Wat ben ik blij, met de wijze waarop het voorjaar zich nu tentoonspreidt. Een groter verschil met vorig jaar is niet denkbaar. Het was warm, begin april. Erg warm. Op de radio werd verteld dat er een smogalarm was afgegeven in Groot Brittannië (maar niet in Nederland), dat de pollen geluidloos waren geëxplodeerd en dat de temperaturen richting de 25 graden Celsius konden lopen.  En in plaats van een strandwandeling te maken op Schiermonnikoog, een duik in de Noordzee te nemen of een bezoek te brengen aan een vriendin, die bij het IJsselmeer woont, was ik aan het werk.  Ik had overleg gehad bij een gemeente in de provincie Drenthe, en het overleg was prettig verlopen. De ambtenaren waren enthousiast, betrokken en serieus. De eerste stappen in een project waren goed verlopen. Blij liep ik naar de parkeerplaats, die achter het stadhuis ligt, en zag een aantal middelbare scholieren staan. ...

Voor dit verhaal, val ik met de deur in huis: onze kat Joep toont veel overeenkomsten met het uiterlijk en gedrag van Alf. Voor degene die nu verbaasd naar het scherm staren, en geen idee hebben wie Alf is, verwijs ik naar de vele filmpjes op Youtube. Als je op deze link klikt, zie je de hoogtepunten uit de serie: Alf-filmpjes .Alf is een buitenaards wezen dat is gevlucht van zijn thuisplaneet Melmak. Hij ziet er ronduit koddig uit met zijn bruin-oranje harige vacht. Zijn uiterlijk is extra opvallend door de grote kuif op zijn kop. Hij heeft 8 magen en heeft altijd en eeuwig trek, vooral in katten. Zijn intrede bij het gezin Tanner is nogal spectaculair, omdat Alf in zijn ruimtevoertuig in hun garage neerstort. De Tanners houden het bestaan van Alf geheim, omdat ze vermoeden dat hij anders door wetenschappers en militairen onderzocht zou kunnen worden. De familie moet erg aan het gedrag van Alf wennen. Dit wordt nog eens verergerd omdat Alf eigenwijs, onderzoekend, eigengereid én int...

Afgelopen donderdag fietste ik naar de binnenstad om mijn ID-kaart op te halen. Het was warm buiten. De thermometer haalde moeiteloos de 20 graden Celcius. Op zichzelf niet zo'n hoge temperatuur, ware het niet dat de lente net begonnen was. Voetgangers liepen nog wat onhandig op hun, haastig uit de kast gehaalde, zomerschoenen en waren zeer zomers gekleed in een luchtig T-shirt en korte broek. Anderen, drukten hun motto 'doe maar normaal, dan doe je gek genoeg', op treffende wijze uit. Gekleed in een spijkerbroek, stevige wandelschoenen en sweater liepen zij kordaat over het voetpad, ondertussen een zweem van zweet wegvegend. Ik stond te wachten voor het stoplicht. En aangezien de ringweg momenteel voorzien is van een groene golf , moesten alle voetgangers én fietsers wel heel lang wachten voordat het rode licht van kleur wisselde. In de tussentijd was het overstekend publiek aardig ongeduldig geworden. Het was dat de auto's met een flinke snelheid over het asfalt red...

Vanmiddag zaten D. en ik buiten te genieten van het heerlijk zachte lenteweer. De vogeltjes kwetterden dat het een lieve lust was en ze vlogen van boom naar boom. De planten bloeiden uitbundig en datzelfde gold overigens ook voor het onkruid. Kortom, de natuur is ontwaakt en zij laat zich in alle toonaarden en met veel bombarie aan haar omgeving zien. Onze katten genieten van deze lentedagen. Ze draven sierlijk en schijnbaar moeiteloos door de tuin, rondom de schuur, over de tuintafel, door de opening van de tuinstoelen achter elkaar aan. Zo ligt één van de katten achter een buxushaag om een andere kat te laten schrikken. Maar voordat dát kan gebeuren, schrikt hij op zijn beurt van de derde kat. En dan begint het draven opnieuw. Maar dan in omgekeerde volgorde. Je reinste komedie. Behalve ons aan het lachen maken, zijn ze ook met hele serieuze zaken bezig. Zo gaan ze regelmatig met elkaar in conclaaf .  Meestal vindt dit plaats bij de schutting, waar ze met zijn a...