Jachtavonturen

Ik val maar gelijk met het spreekwoordelijke deur in huis: wij hebben drie fanatieke jagers in huis. Zo, het hoge woord is eruit. En ik weet eerlijk gezegd niet wat ik hier aan moet doen. Moet ik ze hun gang laten gaan of moet ik ze berispen? Moet ik het aan een instantie doorgeven of moet ik het door de vingers zien, aangezien deze jachtprikkels genetisch bepaald zijn? Wat vertel ik de buren, als ze gepiep, gegrom en gekrijs horen? Kortom, veel vragen en maar weinig antwoorden. 

Al die vragen zullen je waarschijnlijk verbazen, omdat je de achtergrond niet kent. Ik doe een poging om de gebeurtenissen, van de afgelopen dagen, samen te vatten.


Vorige week vrijdag hoorde ik een raar geluid, dat van buiten leek te komen. Een geluid dat zich moeilijk liet omschrijven: een soort gegrom afgewisseld door een hoge mauw. Ik liep de tuin in en zag Tup (één van onze katten) midden tussen de struiken zitten. Hij hield 'iets' in de gaten dat zich, blijkbaar, tussen de varens had verstopt. Geconcentreerd sloop hij dichterbij, en stak zijn poot tussen de groene bladeren. Deze actie had een hoog gepiep tot gevolg. Blijkbaar was het raak. Tup trok zijn poot terug, boog zijn kop naar beneden en liet zijn lijf iets zakken. Hij wachtte af om toe te slaan. D. was in de tussentijd de tuin ingelopen, en had het schouwspel bekeken. "Een veldmuis, denk ik", was het enige dat hij zei. Hij pakte de bladeren op, en zag daar een klein veldmuisje zitten, dat verstijfd was van de schrik. Hij pakte het op, en liep de tuin uit, door de poortdeur, naar het tegenover liggende grasveld om de muis zijn vrijheid te gunnen. "En nu maar hopen dat hij niet terugkomt", zei hij. De katten waren inmiddels tot de conclusie gekomen dat de muis zich niet meer in hun territorium bevond, en gingen weer onder de struiken liggen. 


Heb je wel eens naar een dressuurproef gekeken op televisie? Paarden lopen elegant, stijlvol rond, met de benen in gestrekte draf. Zo liep Tup afgelopen woensdag ook! Hij draafde de tuin door en liep een paar ererondjes voor onze tuindeur. We roken gelijk onraad. En ja hoor, daar stond Tup met een prooi in zijn bek: een veldmuis. We hebben Tup de hemel in geprezen voor dit prachtige, verlate, verjaardagscadeau (dat hoor je als katteneigenaar te doen) en liepen naar hem toe. Toen Tup de muis op de grond liet vallen, en hier nieuwsgierig naar keek, zagen wij dat de muis deze jachtpartij niet had overleefd. De dode muis werd door D. verwijderd, terwijl Tup teleurgesteld toekeek: "toch jammer dat ik er niet meer mee kan spelen. Even kijken of er nog iets anders rondloopt", zag je hem denken. 


Vrijdagavond, rond 19 uur. D. en ik zaten binnen in de woonkamer en we zagen iets vreemds buiten. Het leek erop alsof de katten aan het springen waren. Buiten aangekomen, hoorden we een oorverdovend gekwetter. Boven op de schutting zat een koolmeesje te tieren vanjewelste: wat zijn jullie in hemelsnaam aan het doen om mij, dé toekomstige wormenbezorger, het leven zuur te maken? Onze katten keken verbaasd naar de vogel die duidelijk woedend was. Het leek wel alsof ze ademloos luisterden. De koolmees was nog niet klaar met zijn tirade: weten jullie wel dat ik de spannende taak heb, om voor het eerst van mijn leven, voor nakomelingen te zorgen. Mijn vrouw zit nu heel gespannen op haar nest en hoopt dat de eieren uitkomen! Na deze donderpreek, vloog de koolmees over de schutting om aan de andere kant het nest in te duiken. Je zag onze katten denken: "oh, dus daar zitten ze".

Natuur, pas op! Onze katten hebben de jacht geopend op ALLE kikkers, padden, koolmezen, merels, duiven, kraaien, mussen, roodborstjes en alle andere vogels en amfibieën, die ik nu vergeet op te noemen. Zij zitten startklaar, ook al krijgen ze elke dag voldoende te eten. Ook al worden ze keurig geborsteld. Ook al worden hun kattenbakken elke dag schoongemaakt én krijgen ze zo nu en dan iets anders voorgeschoteld dan brokjes. Ook al krijgen ze voldoende aandacht van ons, door op schoot te springen om vervolgens een half uur lang te spinnen én te slapen. 

Ik laat de natuur haar gang maar gaan. Ik zal de buren informeren dat onze lieve, schattige, harige huisdieren, jagers zijn met een enorm aantal jachttrofeeën. 
Hoe een kat eruit ziet na de jacht! 

's Avonds troffen wij Tup op het aanrecht aan, dat voor hem verboden terrein is. Hij had zich in een beslagkom gewurmd, die daar stond, en zijn lijst bijgewerkt met de jachttrofeeën van vandaag. Hij keek er bepaald trots bij.




Populaire posts van deze blog

Friemeltje, Kwakje en de jagende register-accountant

De boe-vis

Kwal!