Een bijzondere Valentijn
Dat Valentijnsdag 2014 een bijzondere dag zou worden, dat wist ik toen nog niet. Nu wel.
Valentijnsdag viel op een vrijdag; een doodgewone vrijdag. Niet echt koud, ook niet warm, maar gewoon er tussen in. Het waaide behoorlijk en het KNMI besloot om voor deze winterdag code geel af te geven; niet echt in lijn met de rode kaarten die in grote getale waren verstuurd naar geliefden.
Die avond zag ik op Facebook een nieuwsbericht verschijnen. De cattery, waar wij twee katten van hebben gekregen, maakte melding dat er een valentijnsnest was geboren: 'Feline Fantasy Moonlight en Roses'. Ik zag zeven schattige kleine kittens met ienie mienie poten, oren, staarten en snorharen. Ik bekeek de foto's aandachtig, vertelde het mooie nieuws aan D. en de vrijdagavond ging voorbij.
De weken daarna zag ik de fotorapportages met gemengde gevoelens voorbij komen. Vertederd keek ik naar het opgroeiende pluizige zevental. Eind maart hadden we een weekje vrij. Tijd om in het bos te wandelen, in het huis te klussen, de tuin zomerklaar te maken en andere dingen te ondernemen. "Wat een prachtige kitten", zei ik hardop, toen ik een nieuwsbericht op mijn smartphone las. Mijn oog viel op een schattig, zwart/wit katertje. D. keek me vragend aan: "wil je soms op bezoek bij de cattery?". Ik schudde mijn hoofd. Dát leek me geen goed idee. Drie katten in ons huis was voldoende.
April en mei waren prachtig, warm, zonnig en vrolijk. Met een schuin oog hield ik de Facebooksite in de gaten en zag opgewekte berichten verschijnen van aanstaande baasjes, die niet konden wachten, totdat zij hun kitten kregen. "Bofkonten!", dacht ik.
Het was inmiddels juli geworden. D. en ik waren net teruggekomen van een fijne vakantie in midden Frankrijk, en we werden getrakteerd op heerlijk zomerweer in eigen land. Temperaturen van 35 graden waren geen uitzondering. Er werd gezwommen, geluierd, gebarbecued en genoten; het was onnederlands warm. Omdat we nieuwsgierig waren en toch de tijd hadden, gingen we op de koffie bij de cattery. Dat kon geen kwaad, want we hadden vernomen dat alle kittens een nieuw thuis hadden.
Maar soms lopen dingen anders, dan je vooraf had bedacht. Wat bleek: mijn favoriete kitten bleek toch nog naar een baasje te zoeken. Tja, en wat doe je dan? Nu, dat is betrekkelijk eenvoudig. Aanstaande zondag komt 'Lunar Corvedale Feline Fantasy', oftewel Dale ons huishouden versterken. Hij neemt zijn eigen mandje, nieuwsgierigheid, speelsheid, spinmachine en opgeruimde karakter mee. We zijn benieuwd: want wat voor avonturen gaat hij bij ons beleven?
Valentijnsdag viel op een vrijdag; een doodgewone vrijdag. Niet echt koud, ook niet warm, maar gewoon er tussen in. Het waaide behoorlijk en het KNMI besloot om voor deze winterdag code geel af te geven; niet echt in lijn met de rode kaarten die in grote getale waren verstuurd naar geliefden.
Die avond zag ik op Facebook een nieuwsbericht verschijnen. De cattery, waar wij twee katten van hebben gekregen, maakte melding dat er een valentijnsnest was geboren: 'Feline Fantasy Moonlight en Roses'. Ik zag zeven schattige kleine kittens met ienie mienie poten, oren, staarten en snorharen. Ik bekeek de foto's aandachtig, vertelde het mooie nieuws aan D. en de vrijdagavond ging voorbij.
De weken daarna zag ik de fotorapportages met gemengde gevoelens voorbij komen. Vertederd keek ik naar het opgroeiende pluizige zevental. Eind maart hadden we een weekje vrij. Tijd om in het bos te wandelen, in het huis te klussen, de tuin zomerklaar te maken en andere dingen te ondernemen. "Wat een prachtige kitten", zei ik hardop, toen ik een nieuwsbericht op mijn smartphone las. Mijn oog viel op een schattig, zwart/wit katertje. D. keek me vragend aan: "wil je soms op bezoek bij de cattery?". Ik schudde mijn hoofd. Dát leek me geen goed idee. Drie katten in ons huis was voldoende.
April en mei waren prachtig, warm, zonnig en vrolijk. Met een schuin oog hield ik de Facebooksite in de gaten en zag opgewekte berichten verschijnen van aanstaande baasjes, die niet konden wachten, totdat zij hun kitten kregen. "Bofkonten!", dacht ik.
Het was inmiddels juli geworden. D. en ik waren net teruggekomen van een fijne vakantie in midden Frankrijk, en we werden getrakteerd op heerlijk zomerweer in eigen land. Temperaturen van 35 graden waren geen uitzondering. Er werd gezwommen, geluierd, gebarbecued en genoten; het was onnederlands warm. Omdat we nieuwsgierig waren en toch de tijd hadden, gingen we op de koffie bij de cattery. Dat kon geen kwaad, want we hadden vernomen dat alle kittens een nieuw thuis hadden.
Maar soms lopen dingen anders, dan je vooraf had bedacht. Wat bleek: mijn favoriete kitten bleek toch nog naar een baasje te zoeken. Tja, en wat doe je dan? Nu, dat is betrekkelijk eenvoudig. Aanstaande zondag komt 'Lunar Corvedale Feline Fantasy', oftewel Dale ons huishouden versterken. Hij neemt zijn eigen mandje, nieuwsgierigheid, speelsheid, spinmachine en opgeruimde karakter mee. We zijn benieuwd: want wat voor avonturen gaat hij bij ons beleven?
