Onthaasten

In tijdschriften en kranten wordt het fenomeen OP VAKANTIE GAAN uitgebreid beschreven. De redenen zijn divers. Men wil nieuwe mensen en culturen ontmoeten, aan het strand liggen of lekker uitgaan. Ook wordt de term 'onthaasten' vaak gebruikt: het bewust kiezen voor ontspanning. Thuis aangekomen neem je je voor om deze vakantiestemming zo lang mogelijk vast te houden. En dat lukt zeker 1 dag, misschien 1 week. En dan ga je weer boodschappen doen in de supermarkt.


Je bent klaar met werken en je rijdt/fietst naar huis. Onderweg stop je bij de supermarkt om boodschappen te doen. Het lijstje ben je, alweer, vergeten mee te nemen, maar je hebt de producten nog in je hoofd. Snel pak je melk, yoghurt, kaas, pasta, een boerenbruin en bij de versafdeling neem je een paar paprika's, tomaten en courgettes mee, om een Italiaanse maaltijd in elkaar te flansen. Je hebt nog vijf minuten de tijd en je snelt je naar de kassa. En daar sta je dan. De lopende band gaat tergend traag, omdat deze door een caissière--in-opleiding wordt bediend. Of er staat een aantal kinderen te discussiëren, wie nu het extra blikje cola gaat betalen. Ze ruziën een tijdje en besluiten om het betreffende colablikje met zijn allen weer terug te zetten. Of er staat een bejaarde dame voor je, die in alle rust de boodschappen uit haar mandje haalt, deze tergend langzaam op de band legt en daarna omstandig haar portemonnee uit de tas opdiept om er vervolgens achter te komen dat ze haar pincode vergeten is. Of de klant besluit om alle boodschappen zo efficiënt mogelijk in te pakken en neemt hier alle rust en tijd voor. De grote en zware dingen eerst, gevolgd door de pakjes en als laatste de kwetsbare producten.

Alle situaties hebben gemeen, dat de overige boodschappendoeners geïrriteerd om zich heen kijken, en speuren naar een kassa waar alles wél snel gaat. En dan volgt er een soort stoelendans. "Pardon", zegt een jonge vrouw, die handig met het mandje door de mensenmassa heen laveert, omdat ze ziet dat er een extra kassa geopend wordt. Dat is het startsein voor de anderen om precies hetzelfde te doen. Niet iedereen is beleefd. Er is altijd een persoon die lomp met de boodschappenwagen over de tenen van de achterbuurman rijdt, om in dezelfde rij in te voegen als waar de jonge vrouw staat. Er volgt een stoelendans van heen-en-weer rijdende mandjes en wagens, vergezeld door hun berijders. 

Weer een ander ziet zijn kans schoon om van de chaos gebruik te maken. Hij tikt iemand op de schouder en vraagt of zij het erg vindt dat hij, met zijn drie producten, voor mag. Als dat mag, passeert hij vier wachtenden, en gooit achteloos zijn karretje vol bier, chips, frisdrank en andere lekkernijen op de band en houdt zich Oost-Indisch doof voor de scheldpartijen van de andere wachtenden.

Er is altijd één persoon aanwezig die volstrekt rustig blijft én geen aanstalten maakt om in een andere rij te gaan staan. Na het afrekenen loopt hij (of zij) rustig naar de auto of fiets. Bij het inladen van de boodschappen is nog steeds geen irritatie te bespeuren, er is geen fronsrimpel te bekennen of scheldwoord te horen. Als je hem of haar zou interviewen, dan krijg je waarschijnlijk het volgende te horen:"Ik zie dit (wijzend naar de wachtende rij in de winkel) als een prachtige manier om te onthaasten! Zo kan ik elke avond weer weer even terug denken aan dat prachtige uitzicht over het meer van Lac de St. Croix met een glas wijn in mijn hand. Dan voel ik de zon op mijn huid en hoor ik de kinderen opgewonden praten over de zandkastelen die ze hebben gebouwd."

Dus, de volgende keer dat je weer in de supermarkt bent, en je ziet weer rijen mensen voor je, denk dan terug aan je fijne vakantie. En zie het als een makkelijke én goedkope manier om te onthaasten. 

Onderga het! 

En als je dit onder de knie hebt, dan kan je nog veel meer aan. Een uurtje wachten op de Python in de Efteling bijvoorbeeld?