Ontmoet eens een kikker (3)

Ik kom de laatste tijd veel kikkers tegen. 

De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik het enge beesten vind, en dan heb ik me nog zachtjes uitgedrukt. Ze huppen alle kanten uit en springen behoorlijk hoog als ze zich in het nauw gedreven voelen óf omdat ze er gewoon zin in hebben. Op het moment dat er gevaar dreigt, verstijven ze. Menig kikker heb ik doodstil op de grond zien liggen. Op het moment dat ik de kikker wilde oppakken, en hij de warmte van mijn hand voelde, deed deze één oog open, en sprong, verontwaardigd kwakend, uit mijn hand de tuin in. Mij in verbijstering achterlatend. 


Op het moment dat ze belaagd worden, bijvoorbeeld door een kat, laten ze een hoge fluittoon horen. De kat in kwestie zit dan vol verbazing naar dit apart fluitende speeltje te kijken. Alsof hij denkt "zo'n harde tik heb ik 'm toch echt niet gegeven, om dit lawaai te rechtvaardigen", om vervolgens weg te lopen. Dat snerpende geluid doet blijkbaar pijn aan de harige oren.

Als wij een een kikker uit de poten van een kat willen redden, pakken D. en ik dat verschillend aan. Hij pakt ze met blote handen op, loopt vervolgens naar de dichts bijzijnde sloot, en laat de kikker vrij. De keren dat ík een kikker in mijn handen had, werd dat beestje ongelooflijk actief. De warmte van mijn handen, zorgde voor een verhoging van zijn lichaamstemperatuur (koudbloedige dieren reageren op externe warmte). Het gevolg was dat ik met een hyperactieve huppende kikker in mijn handen zat, die zijn kop en poten venijnig door mijn vingers wroette om maar te kunnen ontsnappen. Dat is dan ook succes verzekerd, kan ik je zeggen. De meeste keren liet ik het arme beest, met een hartgrondige kreet uit mijn handen vallen.

Tegenwoordig red ik deze dieren door er een plastic doos overheen te plaatsen en de deksel daarna onderlangs te schuiven. De doos, met de tekst 'voor kikkers en padden', staat bij de tuinuitrusting en heeft menig kikker en pad succesvol gevangen.

De vele ontmoetingen met kikkers zorgen overigens ook voor inspiratie voor mijn verhalen. De laatste ontmoeting met dit bijzondere beest, heb ik in mijn blog ontmoet eens een kikker verwerkt. De dag nadat ik dit verhaal had geschreven, ontmoette ik de volgende kikker. 

Het is maandagmiddag, de zon schijnt aangenaam en ik loop de tuin in, nadat ik mijn kantoorkleding heb verwisseld voor wat sportiefs. Een hele grote groene kikker had zijn intrek genomen in het water van een opvangschaal en lag te zonnebaden! Hij dreef in het stilstaande water. Hij had zijn poten uitgestrekt en hij dobberde gemoedelijk in het warme zonnetje. Hij had nog net geen luchtbedje in het water gelegd, daarvoor was het water te ondiep.

Onze katten liepen in de tuin en hadden de kikker nog niet in de gaten. Vastberaden pakte ik de schaal op om de poort uit te lopen en het beest in de sloot te deponeren. De kikker bleef eerst doodstil in het water liggen, maar zwom toen naar de overkant van de schaal, en ging op zijn hurken zitten. En nog voor ik de poort kon uitlopen, sprong hij zijn vrijheid tegemoet; onze tuin in.

De katten vonden dat uitermate interessant. Een grote kikker kan grote en ook hoge sprongen maken en ze volgden de gymnastische bewegingen met bewondering. Om de kikker te beschermen tegen scherpe kattenklauwen en dito tanden, pakte ik een bak, en legde die over de springende kikker heen. Een hele kunst, zo kan ik wel zeggen, maar het was het enige wat ik kon doen. En daarna heb ik op D. gewacht.

Ondertussen waren de andere katten dichterbij gekomen. Nieuwsgierig als ze zijn, snuffelden ze aan de plastic bak, die zich, zo leek het, vanzelf voortbewoog. Om te voorkomen dat één van de katten de bak zou wegtikken, en achter de kikker aan zou jagen, heb ik een kartonnen doos en de vuurkorf op de plastic bak geplaatst. Rillend van afgrijzen heb ik de katten op een afstand gehouden.

Een half uur later heeft D. de kikker gepakt en 'm naar de sloot gebracht. De kikker hupte weg, zonder een dankwoord uit te spreken. De katten waren uitermate teleurgesteld dat dit bijzondere hapje aan hun neus voorbij ging.

Ik heb ze die avond vis voorgezet.