Tips voor een thuisvakantie

Heb je dat wel eens gedaan, thuis vakantie vieren? Ik doe dit jaarlijks en het bevalt mij prima. Het is dan erg rustig in de stad waar ik woon (omdat iedereen weg is), er staan geen wachtrijen voor de kassa van de bakker, slager of supermarkt. Meestal is het lekker zonnig weer en de keren dat het regent kan ik lekker binnen zitten, in ons comfortabele huis mét verwarming en de boeken binnen handbereik. De zomervakantie splits ik in tweeën: in juni ga ik met D. twee en een halve week naar onze vakantiebestemming in Frankrijk of Schiermonnikoog, in juli/augustus besteed ik twee weken aan een thuisvakantie. Door het op te splitsen, lijkt de zomer eindeloos lang, zodat ik voldoende tijd heb om van alles en nog wat te doen, zoals .....
.... een bezoekje aan het sfeervolle Haarlem brengen. Samen met B. (dochter van vrienden) ben ik in de trein gestapt, die zowaar op tijd vertrok én precies een uur later op de plaats van bestemming aankwam. Het gekrijs van zeemeeuwen vertelde ons, dat we dichtbij zee zaten. Winkelend publiek, te herkennen aan kartonnen tassen in alle soorten en maten, verraadden ons, dat we vlak bij de Gouden Straatjes waren aangekomen. Wat te doen? we kozen voor het winkelend publiek en, nadat we een kopje koffie hadden genuttigd op het terras van de Grote Markt, wandelden we door de Zijlstraat, Warmoesstraat en Schagchelstraat. Trendy winkeltjes, patisserieën en antiquariaten werden afgewisseld door koffietentjes en restaurants. Een vreemde eend in de bijt was een onverwachts bezoek aan een vrouw, die schilderde en een een keur aan huisdieren had. Toen ze hoorde dat teckels een speciaal plekje in het hart van B. hebben, liet ze ons kennis maken met de huisdieren, die werkelijk koddig waren. Vooral de oudste en kleinste was een snoepje om te zien. Je zou hem zo in de binnenzak van je niet-meegenomen jas hebben gestopt, ware het niet dat het overduidelijk was, dat dit beestje het enorm naar z'n zin had bij zijn lieve bazinnetje. Vol honden- en kattenharen verlieten B. en ik het winkelpand en slenterden verder.
...... struinen langs velden vol bloemen, olifantsgras, zomertarwe en lieflijke waterpartijen. De zon scheen fel tussen de dikke wolkpartijen door en met het zweet op het voorhoofd verwonderden wij ons over het natuurschoon. Samen met mijn moeder bracht ik namelijk een bezoekje aan de randen van Zwolle. Om ons heen wemelde het van de padden, torretjes, bijen, hommels en kevertjes. Verderop lagen bruin/witte Fleckvieh-koeien te herkauwen te midden van sappige groene grasstengels en klavertjes. Zó mooi kan Holland zijn.
.... logeertante zijn (voor meer info: klik op deze link). Voor degene die het begrip niet kennen: logeertante ben je niet zomaar. Het predicaat krijg je alleen als je een praktijkexamen hebt afgelegd, zodat de strenge examencommissie weet, dat je I. over oneindig veel fantasie beschikt, II. in bezit bent van een stevig portie consequentheid, III. plezier hebt in kleine dingen en IV. flexibel bent (ook wel van de hak-op-de-tak-kunnen-springen genoemd). Mijn neefje was deze zomer aan de beurt om bij ons te komen logeren en heeft van alles en nog wat gedaan: geknuffeld en gespeeld met de katten, een video gemaakt (foto's maken van een zelf gebouwd Legohuis en deze foto's stuk voor stuk monteren in een video inclusief muziek), een bezoek gebracht aan Dierenpark Amersfoort, gespeeld in de natuurspeeltuin bij ons om de hoek, gelachen en gegiecheld om de avonturen van Sid, Manny en Diego in Ice Age 5, talloze vragen gesteld en veel gelezen in de logeerkamer waar talloze boeken en stripboeken liggen. Kortom, niet alleen neefje heeft zich vermaakt, maar logeertante ook.

 Mijn zomervakantie is inmiddels achter de rug en ik kijk er met veel genoegen op terug. De dagen duurden eindeloos lang, ik heb veel gelachen en bijzondere gesprekken gevoerd. De lijst voor de zomer van 2017 is nog maagdelijk wit en ik denk dat ik dit maar zo houd. Leuke dingen ontstaan spontaan, die kan je niet inplannen (net zoals het weer). 


Afbeelding station Haarlem: gemaakt door Ageeth van Amerongen op Absolute facts Noord Holland Haarlem


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Friemeltje, Kwakje en de jagende register-accountant

Afbeelding
Deze figuren kwamen tot leven in de voorstelling van Purper. Voor degene die hier niet mee bekend is: Purper is een cabaretgroep waarin o.a. Erik Brey, Alfred van de Heuvel en Frans Mulder gespeeld hebben. En déze drie heren hebben in 1996 de bovengenoemde sketch gespeeld.  Verkleed als kabouters speelde ze een hilarische scene waar ik vandaag weer even aan terugdacht: Kwakje stelt met een heel hoog stemmetje de meest vreemde vragen en verslikt zich in lastige woorden zoals 'macrobiotisch' en 'vegetarisch'. Nadat hij een minuut de meest vreemde kreten heeft gestameld zegt hij uiteindelijk 'hallo!' De jagende register-accountant is een stoere man die, door de vragen van Friemeltje en Kwakje, wat onzeker wordt. Hij loopt over het toneel en zorgt voor opschudding door eenden uit de lucht te schieten. Dit tot groot verdriet van Kwakje. Aldus een hele korte samenvatting van een 9-minuten durende sketch. En waarom ik hier nu aan denk? Heel eenvoudig. Si...
Meer lezen

De boe-vis

Afbeelding
Iedereen kent wel iemand, die van vissen houdt. 's Ochtends vroeg worden de broodtrommels en warme koffie in de auto gezet. De attributen om het vissen mogelijk te maken, zijn de avond ervoor al zorgvuldig in de achterbak gelegd, evenals de klapstoeltjes en regenjassen. Eenmaal aangekomen, gaan de mannen (ik ken eigenlijk geen vrouwen die vissen of hebben gevist) aan het meer of aan een grote vijver zitten, in de hoop iets te vangen. Urenlang kijken ze naar hun dobbertje. Soms worden ze gestoord door een groepje eenden. Die eenden doen dat niet voor niks, maar dát weten de vissers niet. Waarom dit zo is, komt voort uit een oude overlevering, die ik ooit heb opgetekend.    I In het bos was het een drukke bedoening. Vogels vlogen af en aan met takjes, mos en gras in hun snavels. Zwaluwen vlogen in de lucht en hapten naar de vliegjes. Verderop waren er drie honden met elkaar aan het spelen. Ik liep verder het bos in en zag een grote vijver. Omdat het erg warm was, lag er een ...
Meer lezen

Kwal!

Afbeelding
Ik ben benieuwd wat je dacht, toen je de titel van deze blog las? Dat het een verhaal zou zijn over zeer vervelende, zeurende, altijd mopperende mensen? Over mensen die het met iedereen eens zijn, ook wel slijmballen genoemd? Of dacht je aan de bewoners in de Noordzee?  Als ik aan kwallen denk, dan denk ik aan de vakanties, die ik met mijn ouders, broer en zus doorbracht in Zeeland. We kampeerden op een boerderij en hielpen mee met het oogsten van uien. Zus en ik fietsten regelmatig naar het nabijgelegen dorp om een softijsje te halen. En altijd hadden we wind tegen! We douchten onder een, door mijn vader zelf gemaakte, buitendouche, waar het water werd verwarmd door de zon en dan konden we, zonder gillen, het zoute zeewater van onze lijven spoelen. Ik denk ook aan lezen en spelen en aan turnen op het strand. We bouwden zandkastelen, waarvan we hoopten dat die bestand zouden zijn tegen de vloed. Om de golfslag te breken hadden we de muren verstevigd en grote grachten gegr...
Meer lezen