drie levenswijsheden van een 90-jarige

Ik heb vanochtend gebeld met mensen die zich hebben aangemeld bij het Ouderenfonds. Wanneer je veel alleen bent, een praatje wilt maken of gewoon even wilt babbelen, dan kan je je hiervoor aanmelden bij de Zilverlijn. Ruim 6 maanden doe ik dit vrijwilligerswerk op maandag- en donderdagochtend en ik luister met veel interesse en aandacht, want iedereen heeft een eigen verhaal en een eigen historie. De ouderen die ik spreek hebben het nodige meegemaakt: van het verlies van een geliefde, onverwachte tegenslagen in het leven tot pijnlijke ziekten, maar ook blijdschap zoals het krijgen van (klein)kinderen, mooie reizen, een fijne partner enzovoorts.

Vanochtend sprak ik met iemand van 90 jaar en in dit verhaal noem ik haar mevrouw IJ. Er is veel gebeurd in haar leven en dat heeft geresulteerd in een aantal levenswijsheden, waarvan ik er in dit verhaal drie noem.

Nummer 1: neem het leven zoals het komt
'Er gebeurt zoveel in de wereld! Je kunt er wel tegen vechten, maar dat verandert niets. Het kost je bakken energie en de wereld gaat hier echt niet anders mee om omdat jij je zo druk zit te maken. Het leven is zoals het nu is. Daar moet je het mee doen. Kijk er met de nodige zelfspot en mededogen naar, als je het niet zelf kunt veranderen.'

Nummer 2: heb begrip voor mensen die niet okidoki zijn
Ze vertelde over de mensen in haar omgeving die geestelijk ziek zijn, wat ongelooflijk heftig is voor hunzelf en ook impact heeft op de omgeving. Ze heeft het van dichtbij meegemaakt; bij mensen die haar dierbaar zijn: 'je hoeft het niet zelf mee te maken, want dat gun ik niemand, maar heb er begrip voor dat ze niet okidoki zijn'. We hebben gesproken over de tv-serie, waarin Tim den Besten en Nicolaas Veul zich onderdompelen in de wereld van de psychiatrie. Meer info, zie 100 dagen in je hoofd. Best pittig!

Nummer 3: lach om jezelf
'Wanneer het niet gaat zoals het moet, doe het zoals het kan', vertelt ze, 'als je arm gebroken is en je krulspelden in wilt doen, dan moet je het anders doen dan voorheen. Ook al kost het veel tijd, doe het toch maar, want dan zie je er in ieder geval een beetje netjes uit.'

Ze lacht er zelf heel hard om en ik deed van de weersomstuit mee. In geuren en kleuren vertelde ze wat er niet goed ging en dat ze ondanks de pijn er wel mee doorging. 'Als je om jezelf kunt lachen, dan ziet de wereld er iets vriendelijker en kleurrijker uit.'

Ik ben erg benieuwd wat je van de wijsheden van mevrouw IJ vindt. Laat het me weten als je iets wilt delen. Dat kan via de comment, maar je kan me ook een mailtje sturen: deboomhut033@gmail.com