Hoe de poes ging hoelahoepen
"Poeh,"moppert de poes, "ze vinden me te dik en
ik moet meer bewegen."
Ze stapt beledigd naar buiten en loopt voorzichtig over de tuinaarde,
tussen de struiken door, de tuin in.
Dan blijft ze staan.
Ze staart naar een met plastic beklede cirkel,
die daar om één of andere reden op de grond staat.
"Moet ik gaan hoelahoepen?".
Nieuwsgierig springt ze door de hoepel heen.
Ze kijkt naar de buizenconstructie, die huizenhoog boven
haar uitsteekt. "Dat gaat nooit!", en kijkend naar
haar taille, glimlacht ze tevreden.
Huppelend loopt ze het huis weer in
en mauwt zachtjes.
"Hoelahoepen is mijn nieuwe bewegingsvorm.
Kan ik lekker blijven zitten!".
Reacties