Compatibel

In mijn vorige blog heb ik geschreven over mijn nieuwe audio/navigatiesysteem. Deze werkte geweldig met uitzondering van de telefoon. Als ik naar huis belde, kreeg ik steevast de opmerking of ik "met mijn hoofd in een ton zat" vanwege het holle geluid. Maar ook "of ik een enorme regenbui over me heen kreeg" vanwege het kabaal op de achtergrond. Niks van dit alles. Ik reed in het zonnetje, in een gesloten auto, géén cabrio.

Nader onderzoek door de fabrikant van het systeem gaf duidelijkheid. Mijn mobiele telefoon en het audio/navigatiesysteem waren niet compatibel. De één was te oud, de ander te nieuw. Met andere woorden: ze waren niet op elkaar afgestemd.

De techniek staat echter voor niets. Mijn mobiele telefoon werd ge-update en dat gaf een prima resultaat. Tegenwoordig krijg ik te horen "waar ik vandaan bel?"

Eind goed al goed.

En nu bedenk ik me dat dit soort zaken in het 'gewone' leven ook spelen. Sommige mensen zijn niet compatibel. Zet ze samen in een ruimte, en er komt slaande ruzie, wordt er met stemverheffing gesproken, wordt letterlijk met stoelen gesmeten óf er valt een ijzingwekkende stilte.

Op dat moment zouden mensen eigenlijk ge-update moeten kunnen worden.

Hoe?

Door aandacht voor de ander te hebben. Te luisteren, stil te zijn. Het betekent open staan voor de ander zodat je brein een 'nieuwere versie van het geheel krijgt'.

Ben je het dan altijd met elkaar eens? Nee, niet altijd. Maar je kunt accepteren dat dát het geval is. Dat je een andere mening heb dan de ander. En dat de ander die mogelijkheid ook van jou krijgt.

Wat kunnen wij toch veel leren van de techniek. Grappig eigenlijk.