Voorpret

Vorige week reed ik 's avonds op mijn fiets door de binnenstad. Het was een zwoele zomeravond. Het was nog prettig warm buiten. Mensen liepen opgewekt door de stad, restaurants lieten goed gevulde terrassen zien en mensen genoten van het warme weer en elkaar.  De woningen in de stad waren vrolijk aangekleed. Aan de gevels hingen bloeiende geraniums. Het zomerweer wist van geen wijken.


Mijn blik viel op twee mannen die op hun balkon zaten. Vader en zoon? De man hield een grote wegenkaart op. De ander keek er naar. De vorm van het land kwam me niet bekend voor. Zou het Noorwegen zijn geweest?
De oudere man zag er tevreden uit. “Lekker op vakantie. Samen”. De jongere man had een serieuze blik in zijn ogen. Alsof hij zich voorstelde hoe ze de autorit zouden verdelen. "Om de 2 uur wisselen of zou 3 uur ook kunnen?"
Met dit beeld op mijn netvlies, reed ik weer verder en glimlachte. Het had iets aandoenlijks. Twee mannen die samen vakantievoorpret hadden. Laat hun vakantie maar beginnen. Die van mij was net geëindigd.
Ik was weer terug van mijn 'thuis' op Schiermonnikoog. Een prachtig waddeneiland waar de wind altijd waait, de zee altijd stroomt en de zeemeeuwen altijd krijsen. De eeuwigdurende eb en vloed die ervoor zorgen dat er prachtige schelpen op het strand worden achtergelaten. Een speciaal kadootje voor de oplettende bezoeker. Maar ook de talloze zonsop- en zonsondergangen. De ene keer bloedrood, de andere keer verscholen achter de grijze lucht. Wat te denken van vrolijk huppelende konijnen die door een duinpan rennen. Of de eenden die om de haverklap verstoppertje spelen onder water, op zoek naar vliegjes en andere lekkernijen. Dat is toch grappig om te zien!

 Verken jezelf en laat je uitnodigen om te glimlachen!

Populaire posts van deze blog

Friemeltje, Kwakje en de jagende register-accountant

Afbeelding
Deze figuren kwamen tot leven in de voorstelling van Purper. Voor degene die hier niet mee bekend is: Purper is een cabaretgroep waarin o.a. Erik Brey, Alfred van de Heuvel en Frans Mulder gespeeld hebben. En déze drie heren hebben in 1996 de bovengenoemde sketch gespeeld.  Verkleed als kabouters speelde ze een hilarische scene waar ik vandaag weer even aan terugdacht: Kwakje stelt met een heel hoog stemmetje de meest vreemde vragen en verslikt zich in lastige woorden zoals 'macrobiotisch' en 'vegetarisch'. Nadat hij een minuut de meest vreemde kreten heeft gestameld zegt hij uiteindelijk 'hallo!' De jagende register-accountant is een stoere man die, door de vragen van Friemeltje en Kwakje, wat onzeker wordt. Hij loopt over het toneel en zorgt voor opschudding door eenden uit de lucht te schieten. Dit tot groot verdriet van Kwakje. Aldus een hele korte samenvatting van een 9-minuten durende sketch. En waarom ik hier nu aan denk? Heel eenvoudig. Si...
Meer lezen

De boe-vis

Afbeelding
Iedereen kent wel iemand, die van vissen houdt. 's Ochtends vroeg worden de broodtrommels en warme koffie in de auto gezet. De attributen om het vissen mogelijk te maken, zijn de avond ervoor al zorgvuldig in de achterbak gelegd, evenals de klapstoeltjes en regenjassen. Eenmaal aangekomen, gaan de mannen (ik ken eigenlijk geen vrouwen die vissen of hebben gevist) aan het meer of aan een grote vijver zitten, in de hoop iets te vangen. Urenlang kijken ze naar hun dobbertje. Soms worden ze gestoord door een groepje eenden. Die eenden doen dat niet voor niks, maar dát weten de vissers niet. Waarom dit zo is, komt voort uit een oude overlevering, die ik ooit heb opgetekend.    I In het bos was het een drukke bedoening. Vogels vlogen af en aan met takjes, mos en gras in hun snavels. Zwaluwen vlogen in de lucht en hapten naar de vliegjes. Verderop waren er drie honden met elkaar aan het spelen. Ik liep verder het bos in en zag een grote vijver. Omdat het erg warm was, lag er een ...
Meer lezen

Kwal!

Afbeelding
Ik ben benieuwd wat je dacht, toen je de titel van deze blog las? Dat het een verhaal zou zijn over zeer vervelende, zeurende, altijd mopperende mensen? Over mensen die het met iedereen eens zijn, ook wel slijmballen genoemd? Of dacht je aan de bewoners in de Noordzee?  Als ik aan kwallen denk, dan denk ik aan de vakanties, die ik met mijn ouders, broer en zus doorbracht in Zeeland. We kampeerden op een boerderij en hielpen mee met het oogsten van uien. Zus en ik fietsten regelmatig naar het nabijgelegen dorp om een softijsje te halen. En altijd hadden we wind tegen! We douchten onder een, door mijn vader zelf gemaakte, buitendouche, waar het water werd verwarmd door de zon en dan konden we, zonder gillen, het zoute zeewater van onze lijven spoelen. Ik denk ook aan lezen en spelen en aan turnen op het strand. We bouwden zandkastelen, waarvan we hoopten dat die bestand zouden zijn tegen de vloed. Om de golfslag te breken hadden we de muren verstevigd en grote grachten gegr...
Meer lezen