Dapper boompje
Afgelopen weekend liep ik met D. in het park. De grond was nat van de vele regen die gevallen was. Regenwater stroomde enthousiast door de beken. Alle loofbomen waren gestart met het lozen van hun bladeren die al rood, geel en bruin gekleurd waren. Naaldbomen stonden roerloos groen te wezen. Een koude deken van vocht hing in het bos. De herfst was ook in dit park zichtbaar.
Terwijl D. en ik het park uit liepen, viel mijn oog op een heel kleine kastanjeboompje-in-wording. Dapper stond hij daar tussen andere bomen, luisterend naar de namen 'eik', 'beuk' en 'kastanje'. Ze varieerden in hoogtes van 10 - 25 meter. Bijna allen hadden de respectabele leeftijd van een gepensioneerde bereikt.
De zonnestralen zetten het boompje in een vrolijk licht. Hij was amper 20 cm hoog en had een dun stengeltje waar twee blaadjes aan zaten. Het leek alsof hij ongeduldig stond te wachten totdat hij groot genoeg zou zijn om vrucht te dragen en ook mee kon doen met het wedstrijdje 'wie-de-meeste-kastanjes-kan-laten-vallen'.
Terwijl D. en ik het park uit liepen, viel mijn oog op een heel kleine kastanjeboompje-in-wording. Dapper stond hij daar tussen andere bomen, luisterend naar de namen 'eik', 'beuk' en 'kastanje'. Ze varieerden in hoogtes van 10 - 25 meter. Bijna allen hadden de respectabele leeftijd van een gepensioneerde bereikt.
De zonnestralen zetten het boompje in een vrolijk licht. Hij was amper 20 cm hoog en had een dun stengeltje waar twee blaadjes aan zaten. Het leek alsof hij ongeduldig stond te wachten totdat hij groot genoeg zou zijn om vrucht te dragen en ook mee kon doen met het wedstrijdje 'wie-de-meeste-kastanjes-kan-laten-vallen'.
Reacties