Mede mogelijk gemaakt door ...

Bovenstaande uitspraak wordt vaak gezegd of verwoord in reclames, boeken, t.v.-series of films. Maar ik ben deze tekst nog niet in de tuin tegengekomen. En over deze zin wil ik het hebben in mijn blog.


Afgelopen vrijdag was het nog steeds lente in de tuin. De krokussen stonden fanatiek te stralen in al hun kleuren. Vogels tjilpten de longen uit het lijf en onze katten draafden door de tuin. Plotsklaps bleef er één stilstaan en drukte zijn neus op de tegels. Hij had een worm ontdekt. Met zijn poot gaf hij de worm een tikje, alsof hij hem tot bewegen wilde aanzetten. 

De worm, laten we hem Jaap noemen, lag dodelijk vermoeid op de tegels uit te rusten. Hij had namelijk een reis afgelegd van honderden meters lang. Toen hij klaar was, had hij zijn kop boven de aarde gestoken, om te kijken waar hij het beste uit kon rusten. Hij had immers onze tuin voorzien van een luchtig gangenstelsel, waardoor wortels van planten, struiken en bomen ruimte krijgen om te groeien. Dat was Jaaps bijdrage aan het lenteklaar-maken van onze tuin.

Jaap was zich een hoedje geschrokken. In plaats van een blauwe lucht, zag hij een harige poot en een bek vol tanden boven zich hangen: één van onze katten. Hij liet zich gewillig alle kanten op vegen. Toen de kat geen plezier meer had in het verplaatsen van Jaap, en een andere kant op liep, slaakte hij een zucht van verlichting. "De volgende keer vraag ik gevarengeld", riep hij naar mij. Hij dook de grond weer in en bewoog zich naar de tuin van de buren.

Ik ben benieuwd wat hij daar aan treft. Voorlopig is onze tuin lenteklaar. Nu alleen het weer nog.